عامدانه به سمت دوقطبی در جامعه می‌رویم | حاکمیت تغییر سبک زندگی را بپذیرد
با شروع سال جدید و در آستانه فصل گرما، بار دیگر «حجاب» هم موافقان و هم مخالفان اجباری بودن این مقوله را به تکاپو افتاده است. به طوریکه مجلس و ارگان‌های مربوطه از اتخاذتصمیم‌هایی برای جلوگیری از بد حجابی می‌گویند و مخالفان هم همچنان با گفتن اینکه «انتخاب پوشش مساله‌ای شخصی است» همچنان بر رویه خود اصرار دارند تا جامعه در شرایطی که با مشکلات عدیده‌ای مواجه است، با نوعی دوقطبی هزینه ساز روبرو شود.
غلامرضا ظریفیان، استاد دانشگاه در این رابطه در گفتگو با «نواندیش» اظهار داشت: حجاب یک امر فرهنگی است و در عین حال عرصه‌های اجتماعی را هم در بر می‌گیرد. حالا با توجه به اینکه جامعه‌مان با تغییراتی مخصوصا در سبک زندگی روبرو شده است، اگر توجه نکنیم که حجاب یک امر فرهنگی و در عین حال یک امر اجتماعی است و مساله را فقط به متن سیاست ببریم، عامدانه به سمت ایجاد دوقطبی در جامعه می‌رویم؛ بنابراین باید تا آنجایی که می‌توانیم این موضوع را اجتماعی و فرهنگی ببنیم، به تحولات سبک زندگی توجهی کافی کنیم تا بتوانیم با جامعه با مدارا و زبان فرهنگی صحبت کنیم.
این تحلیلگر سیاسی و اجتماعی افزود: همچنین اگر حجاب را از چارچوب سیاست دور کنیم طبیعی است، این فرصت را پیدا می‌کنیم راحت‌تر با جامعهِ هدف صحبت کنیم و آنها را متوجه فضای فرهنگی کشور کنیم. در واقع در امر فرهنگی مامی‌توانیم وارد گفتگو شویم و از یک سو تحولات و تغییرات را درک کنیم و برای این تحولات و تغییرات جایی باز کنیم و به رسمیت بشناسیم ، می‌توانیم برای اینکه جامعه مخاطب را با گویش فرهنگی و با زبان فرهنگی آشناکنیم، عرصه گفتگو را باز کنیم. بالاًخره این را باید در نظر داشت، جامعه ما دارای مقتضیات و چارچوبی است که این پوشش باید به این چارچوب‌ها و هنجار‌ها توجه داشته باشد. در این شرایط است که ما در عین حال از یک سو بخشی از تحولات و تغییرات سبک زندگی پذیرفتیم و از سوی دیگر کمک می‌کنیم به اینکه جامعه‌مان و مخاطبمان با نگاه فرهنگی متوجه هنجار‌ها و قواعد مناسب جامعه بشوند.
این چهره ادامه داد: اما اگر حجاب وارد عرصه سیاسی شود و در عین حال راهبرد‌های امنیتی و سیاسی لحاظ شود، به جای آنکه جامعه را از التهاب به سمت نوعی تاًمل ببریم، انشقاق را به وجود می‌آوریم. به هر حال عرصه سیاسی و امنیتی جامعه را دو قطبی می‌کند و در نهایت یک قاعده‌ای شکل می‌گیرد که به آن قاعده «لک» می‌گویند که در آن قاعده دیگر ما با کنش‌ها و عرصه‌هایی روبرو می‌شویم که از عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی فاصله می‌گیرد.
وی توضیح داد: اتفاق بد و هزینه ساز چیزی جز این نیست که «حجاب» به ابزار عرض اندام و تلاشی برای «شکستِ رقیب» بدل شده است و به همین دلیل، کنترل اوضاع و حل مساًله دشوارتر از هر دشواری شده است.
غلامرضا ظریفیان در پایان گفت: حاکمیت باید تغییر در سبک زندگی را بپذیرد.
